Editorial Ellinika Grammata
Lugar de edición
Paraguay
Fecha de edición mayo 2024 · Edición nº 1
Idioma griego moderno
EAN 9789603296256
125 páginas
Libro
encuadernado en tapa blanda
I léxi "yermo" eínai epítheto tis ispanikís glóssas. Proérchetai apó to latinikó "eremus", pou den eínai állo, apó to ellinikó "érimos", to opoío -eníote- proféretai "érmos" kai "gérmos". O t pos tou thilykoú génous tou "yermo" eínai "yerma". Apó katharí s mptosi, i ispanikí léxi "yerma" tynchánei omóichi tis ellinikís léxis "gérma", i opoía simaínei "gérsimo, d si, iliovasílema, télos". Se toúto to dráma, loipón, i tragikótita tis kentrikís iroídas, tis Gérma (Yerma), xekiná apó to ídio to polysímanto ónomá tis. Mia gynaíka akoloutheí to protógono énstiktó tis me tragikés synépeies gia ekeíni, allá kai gia tous pántes g ro tis, se éna taxídi aftognosías me ilingiódi tach tita kai synklonistikí kor fosi. I ypóthesi tou érgou: S' éna ellinikó akritikó chorió tis Ipeírou to 2019, i Gérma, mía pantreméni gynaíka, déchetai tin katakravgí tou koinonikoú tis perígyrou, lógo tou óti eínai steíra. O diakaís kai emmonikós póthos tis gia ti mitrótita kai ti gonimótita, tha tin odigísoun sto na xeperásei ta ória kai ta íthi tis kleistís koinonías stin opoía zei. I Gérma ftánei se adiéxodo kai kánei tin epanástasí tis: skotónei ton ántra tis kai mazí tou tis axíes pou ekeínos presvévei. Aftó to víaio, tyfló kai aftokatastrofikó xéspasmá tis, ekfrázei ti vathiá epithymía tis gia mia zoí chorís symvatikés kai psychofthóres schéseis. Gramméni to 1934, i Gérma apoteleí éna apó ta tría lyriká érga tou Lórka, gnostá kai os Agrotikí trilogía (ta álla d o eínai O Matoménos Gámos kai to Spíti tis Bernárnta Álmpa ), sta opoía o syngraféas katapiánetai me to théma tis ypotagís ton gynaikón, sta prótypa kai tis paradóseis ton patriarchikón koinonión, apozitóntas tin elefthería kai tin isótita. Stin Elláda to érgo protoparousiástike ti dekaetía tou 1960 apó to Ethnikó Théatro se skinothesía - metáfrasi Aléxi Solomoú. I Gérma apoteleí énan lyrikó mno gia ti gonimótita, ti mitrótita kai tin koinonikí katapíesi tis gynaíkas. O Lórka anichnévei tis ousiastikés anánkes ton iróon tou, katangéllontas to mart rio tis stérisis kai tis mi epafís, pou odigeí sto thánato, apefthynómenos se káthe koinonía anexartítos epochís. Periechómena: Ta prósopa tou érgou Práxi próti Práxi défteri Práxi tríti Epímetro
Federico García Lorca (1898-1936) es una de las voces más universales de la literatura española. Poeta, dramaturgo y prosista, supo unir la tradición popular con las vanguardias de su tiempo en obras que marcaron un hito en la lírica y el teatro del siglo XX. Libros como i Romancero gitano /i o i Poeta en Nueva York /i y piezas teatrales como i Bodas de sangre, El público /i o i La casa de Bernarda Alba /i lo consagraron como un creador de enorme fuerza lírica y dramática. Su vida y su obra, truncadas por la violencia de la Guerra Civil, lo convirtieron en símbolo de la libertad creativa y la memoria cultural.
|
||||||