Antzararen bidea - Camino de la oca

Resumen del libro

Eli (edo Lisa) naufrago bat da. Nola edo hala iraun ahal izan du bere nora ezean, bat-bateko eztanda batek seme bakarra, Igor, lapurtu dion arte. Latza zaio bakardadea, baina are latzagoa ez jakitea. Nor ote zen Igor? Zerk eraman zuen Salouko apartamentu hartara, hamaika puskatan xehe-xehe eginda gorpu geratzera? Gertaera horretatik ihesi, bizitzak aurrera jarraitzen duelako, eta lan egin dagoelako biziko bada, agure bat zaintzen hasi da. Agureak sekretu bat gordetzen du, ordea, eta sekretu horren peskizan semearen iragana berregin usteko du puskatik puskara, bera bezalako beste naufrago bat, Gigi, lagun duelarik. Intentsitate handiko eleberri honetan garrantzi berezia dute pertsonaiek. Izan ere, naufrago galeria hunkigarria ere bada liburua; hogei urteko naufragoak, berrogei urtekoak, baita laurogeita hamarrekoren bat ere ageri da. Marinelak dira, marinelak lehorrean.

Biografía del autor

Jokin Muñoz Trigo nació allá donde se juntan el río Ebro y las vías del ferrocarril, en Castejón (Navarra), el año 1963. Cursó estudios de magisterio y Filología en Donostia. En 1995 publicó su primer libro de relatos titulado Hausturak, al que siguieron la novela Joan zaretenean (1997), la crónica de viaje Atlantidara biajia (2000) y Bizia lo (2003). Este último libro de relatos cortos mereció el Premio Euskadi de Literatura 2004, año en que la editorial Alberdania publicó su traducción al castellano titulada Letargo. El año 2007 publicó Antzararen bidea, libro que ha recibido el Premio de la Crítica 2008, y el Premio Euskadi de Literatura en euskera 2008.