A punta de pistola

Resumen del libro

A punta de pistola ábrese cunha escena de ritmo trepidante: un delincuente de pouca monta, coñecido como O Varas, e a súa muller, Rica, acoden a un Centro de Acollida Familiar para ver os seus fillos, baixo a tutela dos servizos sociais. Unha vez alí, secuéstranos e lévanos a punta de pistola. Así comeza unha frenética fuxida.
Ao tempo, outra historia transcorre en paralelo: a dunha camioneira emprendedora, culta e licenciada, que conduce e escribe nun blog. A camioneira, admiradora da vida da fisterrá Celia Rivas, a primeira muller en conducir un camión, en 1932, supón un contrapunto máis intimista á desenfreada fuxida que protagoniza a parella de secuestradores.
Moita acción, planos cinematográficos, novas tecnoloxías, o papel da muller e a desestruturación social, familiar e educativa son algúns dos eixos que vertebran esta novela que está baseada nun feito real e logra atrapar os lectores e lectoras.

Biografía del autor

Fran Alonso (Vigo, 1963) comezou a súa traxectoria como escritor ao gañar o Premio Blanco Amor de Novela en 1991 con Tráiler (Xerais). Desde entón publicou novelas, libros de relatos, poesía, literatura infantil, xuvenil e libros de xornalismo. A súa obra está guiada sempre por unha actitude innovadora. En 1994 publicou o libro de relatos Cemiterio de elefantes (Xerais, 1994) e logo viñeron a novela Silencio (1995-Xerais, 2014), O brillo dos elefantes (Xerais, 1999), Males de cabeza (Xerais, 2001), Cartas de amor (Xerais, 2006), Ninguén (Xerais, 2011) e A punta de pistola (Xerais 2012), que foi XII Premio de Novela por Entregas La Voz de Galicia, así como as biografías A vida secreta de María Mariño (Xerais, 2007), Folerpas de Novoneyra (Xerais, 2010) e A voz que vén da seitura (libro-CD, 2007). No ámbito do xornalismo, publicou os libros Territorio ocupado (Xerais, 1998), Un país a medio facer (Xerais, 2008) e Contesta ou disparo (e-book, 2011). A súa obra poética deuse a coñecer coa publicación, en 1992, de Persianas, pedramol e outros nervios (1992), ao que seguiron Tortillas para os obreiros (1996), Cidades (Xerais, 1997), Subversións (Xerais, 2001), Balada solitaria (2004), O meu gato é un poeta (libro-CD, Xerais, 2011), Poemas birollos para ler cos ollos (Xerais, 2016), Terraza (Xerais, 2017), e Transición (libro-CD, 2011). Tamén é autor da coñecida antoloxía Poetízate (Xerais, 2006), que se converteu nun best-seller, e dos álbums ilustrados A casa da duna (Xerais, 2002) e A araña e mais eu (2009). En 2021 publica o ensaio para lectorado infantil e xuvenil Douche a miña palabra (Xerais, 2021). Así mesmo é colaborador de diversos medios de comunicación, activista a favor da lectura, realizou o deseño e ilustracións dalgúns dos seus libros e leva a cabo diversos espectáculos poéticos. A súa obra está traducida a varias linguas.