Editorial Abada
Colección Voces, Número 0
Lugar de edición
Madrid, España
Fecha de edición abril 2016 · Edición nº 1
Idioma español-gallego
EAN 9788416160532
376 páginas
Libro
encuadernado en tapa blanda
Dimensiones 140 mm x 200 mm
Follas novas (1880) es sin duda una de las cumbres poéticas de la poesía española. La presente traducción opta por una versión rítmica y rimada, siguiendo los modelos originales mas tratando de guardar al máximo la semejanza, aun a riesgo de afear el resultado, sustituyendo, supliendo, variando en contadísimas ocasiones lo que dice el poeta, para respetar mejor lo que el poeta canta . En todo caso, la insuficiencia de la traducción quedará más que favorablemente saldada y corregida al tratarse de una edición bilingüe: la versión castellana es pues sólo el trampolín donde se podrán apoyar los que no alcancen a desenvolverse directa o enteramente en gallego.
Rosalía de Castro (1837-1885) é considerada como a escritora nacional de Galicia e a publicación de Cantares gallegos (1863) tense como o inicio do denominado Rexurdimento. Filla da fidalguía rural galega, na vida de Rosalía considéranse decisivos para a súa formación intelectual o paso polo Liceo de la Juventud en Compostela e a posterior experiencia madrileña. Foi en Madrid onde publi-cou a súa primeira obra ( La Flor , 1857) e onde coñeceu e casou con Manuel Murguía (1858). A súa vida a partir de aquí coñeceu unha grande itinerancia e unha intensa dedicación á escrita. En prosa e en verso, en galego e castelán, a obra de Rosalía de Castro ocupa un lugar moi relevante nas letras europeas do século XIX. Os seus manifestos feministas ( Lieders e Las literatas ), o seu avanzado pensamento político e social ( Follas novas , El caballero de las botas azules ) ou a súa decidida posición crítica como intelectual convértena nunha figura literaria que concita sempre un renovado e múltiple interese. Caracterizada por unha persoal retórica e unha orixinal estratexia en que se modernizan os pactos co lector, tanto os do romanticismo coma os do realismo, a padronesa afondou como poucos nalgúns dos conflitos dialécticos da súa época e nas profundidades abisais da subxectividade do eu, como proban Follas novas e En las orillas del Sar . Fiel á súa Terra de Iria, a pesar de tanto vagar, pasou nela os seus derradeiros anos de vida e nela compuxo esta última obra, capital na súa produción. Enterrada no cemiterio da Adina en Iria, os seus restos foron trasladados a San Domingos de Bonaval, no que hoxe é o Panteón de Galegos Ilustres.
|